کنترلر / DualSense

کنترلر دوال سنس

شاید فکر کنید سریع‌تر شدن سرعت لودینگ‌ها، گرافیک بهبودیافته و ویژگی‌های جدید رابط کاربری پیشرفت‌های کوچکی هستند و نسل بعد هنوز واقعاً شروع نشده است. خبر خوبی برایتان دارم: به محض اینکه کنترلر دوال‌سنس را در دست بگیرید و بازی Astro’s Playroom را شروع کنید، به نسل جدید ایمان خواهید آورد. حتی لمس کردن کنترل نوید از یک نوآوری عظیم می‌دهد. کیفیت ساخت کنترلر، شکل بهبودیافته‌ی آن و دکمه‌های نرم‌تر آن به خودی خود چندین مرحله از دوال‌شاک ۴ جلو هستند. کنترلر سنگین‌تر شده و خیلی راحت‌تر در دست می‌نشیند. با اینکه شخصاً مشکلی از لحاظ راحتی با دوال‌شاک ۴ نداشتم، باز هم دست گرفتن دوال‌سنس حس بهتری دارد. این دسته به قدری ارائه‌ی باکیفیت‌تری دارد که کنترلرهای نسل قبل در مقایسه با آن مثل پلاستیک دست دوم می‌مانند. تازه، همه‌ی این‌ها قبل از این است که وارد یک بازی جدید شوید. آن جاست که دوال‌سنس جادویش را رو می‌کند.

توصیف تجربه‌ی کار با دوال‌سنس در کلمات تقریباً نشدنی است اما سعی‌ام را خواهم کرد تا به بهترین شکل ممکن ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد آن را توضیح دهم. از دکمه‌های R2 و L2 شروع کنیم. در دوال‌شاک ۴، فشار این این دکمه‌ها توسط یک فنر کوچک ساده تعبیه می‌شد. هیچ تفاوتی بین نوع بازی یا کارکرد دکمه در بازی‌ها وجود نداشت، این دکمه‌ها همیشه به یک شکل فشرده می‌شدند. دوال‌سنس، این قابلیت را فراهم کرده که میزان فشار و اندازه‌ی عقب رفتن دکمه‌ها را تغییر می‌دهد. یک بازی شوتر را فرض کنید: حس شلیک کردن یک اسلحه‌ی کوچک با شلیک کردن اسنایپر یا آرچی‌جی قطعاً در دنیای واقعی تفاوت عظیمی دارد و حالا دوال‌سنس این تفاوت را به درون دکمه‌ی R2 آورده است. اسلحه‌ی کوچک‌تر خیلی راحت و سریع‌تر شلیک می‌شود اما برای آرپی‌جی باید فشار بیشتری به دکمه وارد کنید. اشاره کردم که نه‌تنها فشار، بلکه میزان مسافتی هم که دکمه تا انتها طی می‌کند قابل تغییر است. در همان مثال بازی شوتر، سازندگان می‌توانند کاری کنند که بعضی سلاح‌ها بعد از چندین شلیک پی در پی قفل شوند. این قفل شدن در خود کنترلر هم اتفاق می‌افتد، به طوری که دکمه‌ی R2 دیگر قابل فشردن نیست و باید صبر کنید تا اسلحه به حالت عادی بازگردد. دکمه‌ی L2 در نشانه گرفتن اسلحه‌های گوناگون نیز متفاوت عمل می‌کند. درست مثل شلیک، نشانه‌گیری با سلاح‌های کوچک بسیار متفاوت با سلاح‌های بزرگ و سنگین است و این حس سنگینی به خوبی با تغییر میزان فشار دکمه‌ی L2 منتقل می‌شود.

ویژگی انقلابی دیگر این کنترلر، موتورهای ویبره‌ی پیشرفته‌ی آن است. نوآوری در این زمینه به قدری بوده که مقایسه‌ی لرزش دوال سنس با دوال شاک 4 خنده‌دار است. باز هم مانند دکمه‌های R2 و L2، توصیف این قابلیت ساده نیست اما می‌توان گفت کیفیت و دقت لرزش‌ها به طرز بسیار قابل توجهی افزایش یافته است. در بازی Astro’s Playroom، هنگام بارش باران یا تگرگ یا رفتن روی یخ و چمن، نوع متفاوتی لرزش در کنترلر احساس می‌کنید. تقریباً درک اینکه کنترلر چطور لرزش سطوح مختلف را شبیه‌سازی می‌کند غیر ممکن است و همین قضیه یک لایه‌ی جدید در تجربه‌ی بازی اضافه می‌کند. قبلاً فقط شدت لرزش تغییر می‌کرد اما حالا نوع آن بسته به موقعیت متفاوت است. شاید بعد از همه‌ی این‌ها از خودتان می‌پرسید این همه قابلیت جدید چه تأثیری روی باتری کنترلر می‌گذارد. ظرفیت باتری دوال سنس ۱۵۰۰ میلی‌آمپر است و خود سونی گزارش کرده میزان نگه داشتن شارژ کنترلر مشابه دوال شاک 4 است، اما شخصاً حس کردم دوال سنس کمتر نیاز به شارژ پیدا می‌کند و حداقل در این چند روز بیش از انتظار در این زمینه ظاهر شده است.

منبع